Nieuws

Uitstapbepaling
De regeling kent namelijk een uitstapbepaling (‘opt-out’), die op twee manieren is te gebruiken: door af te zien van fiscale ondernemingsfaciliteiten of door een AOV af te sluiten met minimaal gelijkwaardige dekking. Die tweede optie is overigens niet geheel gratis. Het centrale begrip ‘arbeidsongeschikt’ is in deze regeling gelijk aan dat in de Wet werk en inkomen naar arbeidsvermogen (Wia). Dat is niet alleen praktisch voor de uitvoering, maar ook goed voor de rechtszekerheid. Mensen kunnen zelf, aan de hand van eerdere jurisprudentie, nagaan wat wel en wat niet is verzekerd. Wel: een blijvend verlies aan verdiencapaciteit; niet: een opgelopen invaliditeit die de mogelijkheid om inkomen te verwerven ongemoeid laat.

De regeling kent een ‘wachtperiode’ van twee jaar. Deze ontslaat de uitvoerder van veel keuringsactiviteiten (de meeste arbeidsongeschiktheid is relatief kortdurend), is daardoor goedkoper en doet recht aan de eigen verantwoordelijkheid van zelfstandigen. Voor die eerste periode is het aan hen om voorzieningen te treffen, zoals het aanleggen van een buffer of zich aansluiten bij een schenkkring.

Kosten
Het misschien wel lastigste onderdeel: de kosten. Dat aspect is lastig, omdat een te dure verzekering voor een deel van de zelfstandigen neerkomt op bedrijfssluiting, terwijl voor een ander deel de idee te moeten meebetalen aan werkenden in andere bedrijfstakken onverteerbaar is. Zoals een zzp’er in de ICT opmerkte: “Waarom moet ik meebetalen aan een AOV van iemand in de bouw, alleen omdat die ook zzp’er is?”

Om dat bezwaar te ondervangen, kent de regeling een systeem van premieklassen naar sector met daarbinnen ­solidariteit naar risico: jong met oud, sterk (gezondheid) met zwak. Uitstappers betalen een bijdrage aan het eigen sectorfonds, waaruit de uitkeringen van beroepsgenoten worden betaald. Tegelijk worden de lasten beperkt gehouden door alleen vergoedingen wegens verdienschade uit dat fonds te betalen. Reïntegratie komt ten laste van een ander fonds dat, conform ‘Borstlap’, openstaat voor alle werkenden.

Dit zijn slechts contouren en we hebben niet de illusie dat hiermee alle problemen rondom zzp-arbeid uit de wereld zullen zijn. Wel zien we positieve effecten voor ons: een eerlijke kans voor alle zzp’ers op een verzekering ­tegen arbeidsongeschiktheid en een einde aan ‘perverse’ subsidies die werkgevers stimuleren onverzekerde arbeidskrachten in te huren.

Werkgevers zullen in dit systeem nog voor zzp’ers willen kiezen vanwege ­positieve ervaringen met hun inzet of vanuit een behoefte aan flexibiliteit, maar niet langer vanwege de prijs van de arbeid als gevolg van de afwezigheid van sociale bescherming.

Bron: Trouw: Mies Westerveld en Gerrard Boot

AOV Specialist Arnoud Wennekus:

Goed dat we allemaal meedenken... Gekke is dat we bestaande zaken het beste kunnen vergeten als we met iets totaal nieuws willen komen, echter er wordt nu toch een soort Klassestelsel voorgesteld, uit solidariteit.

Een klassestelsel dat nu reeds in AOV land al tientallen jaren wordt gebruikt door de private verzekeraar. ...Uit Solidariteit.Oh nee juist niet! De jonge ICT-er  wil niet meer gaan betalen voor zijn AOV omdat de bouwvakker een vak heeft gekozen waarbij de kans 4 keer zo groot is dat hij langdurig uitgeschakeld raakt...en dus ook meer zou moeten betalen. Of zouden we dat niet moeten willen, want beide beroepen zijn natuurlijk nodig?  Interessant... We blijven het volgen dit gaat nog wel twee jaar duren :-)...