Het beoordelen van passende arbeid kent andere beoordelingscriteria dan de beoordeling van de beroepspolis. Bij passende arbeid wordt gekeken of verzekerde ongeschikt is voor het uitvoeren van werkzaamheden, die voor zijn krachten en bekwaamheden zijn berekend en die met het oog op zijn opleiding en vroegere werkzaamheden in redelijkheid van hem verlangd kunnen worden.

Bij het vaststellen van de mate van arbeidsongeschiktheid wordt geen rekening gehouden met verminderde gelegenheid tot het verkrijgen van arbeid. Minimaal drie bestaande functies moeten worden gevonden. Van deze drie passende functies wordt vervolgens het gemiddelde salaris genomen en dat wordt afgezet tegen het verzekerde bedrag van de verzekerde (of indien het werkelijke salaris lager is dan het verzekerde bedrag, wordt dit bedrag gehanteerd).

Na toetsing  aan alle bovengenoemde criteria wordt het arbeidsongeschiktheidspercentage bepaald.