De premie voor een arbeidsongeschiktheidsverzekering is gebaseerd op een aantal veronderstellingen over het risico, ook wel grondslagen genoemd. Deze grondslagen zijn:

-    de kans om arbeidsongeschikt te worden (invalideringskans);
-    de kans om als arbeidsongeschikte weer te herstellen (revalideringskans);
-    de kans op overlijden (sterftekans);
-    de intrestvoet veelal op basis van de rekenrente van 3% (de rente over gevormde voorzieningen).

De hoogte van het premieniveau van de arbeidsongeschiktheidsverzekering is afhankelijk van een groot aantal factoren. Het premieniveau wordt o.a. bepaald door:

-    de gekozen premiestructuur (het standaard- of combinatietarief);
-    het beroep van de verzekerde, verzekeraars werken doorgaans met een indeling in vier beroepsklassen met een qua zwaarte oplopende klassering;
-    de gewenste eindleeftijd;
-    is er sprake van een gelijkblijvende AOV of een klimmende AOV;
-    het percentage van de klimming (indexering);
-    de verzekeringsvorm, bijvoorbeeld ‘starers-AOV, tijdelijke AOV of complete AOV’;
-    de keuze van de eigenrisicotermijn;
-    de leeftijd bij het aangaan van de verzekering, dan wel de leeftijd van de wijzigingen op de AOV;
-    de contractsduur en de betalingstermijn;
-    premieopslagen naar aanleiding van de gezondheidsverklaring of medische keuring;
-    mee verzekeren van extra risico, zoals het werken met machinale houtbewerkingsmachines of het berijden van een motor door jongeren beneden de 23 jaar.

Als de premie is vastgesteld kan de verzekeraar doorop nog een korting verlenen. Er is een aantal kortingen die momenteel gebruikt wordt. De belangrijkste zijn de starterskorting, de aanvangskorting, de gezondheidskorting en de no-claimkorting.